Predvidljivo. Prije ili kasnije smo znali šta će se desiti. Vrlo dobro znamo načine Sjeverne lige Italije. Njihove komponente su radikalno rasističke, a njihova ideologija prati onu nacističke partije Adolfa Hitlera. Ideologija koja je dovela toliko bola i očaja milionima ljudi koji su završili ubijeni u kampovima istrebljenja ili u gasnim komorama.
Mi kažemo da smo to znali, jer smo već u sopstvenom tijelu osjetili genocidni udarac italijanske vlade kada je nedavno, pod vodstvom Berluskonija, separatistička i nacionalistička Sjeverna liga preuzela ministarstvo unutrašnjih poslova u koalicionoj vladi koja je vladala Italijom 2013. godine. Spisak agresija ovih nesrećnih rasista biće beskrajan. Prije pet godina, potpredsjednik italijanskog senata i član ekstremne desničarske Sjeverne lige, Roberto Kalderoli, uporedio je ministricu Cecile Kyenge, inače crnkinju, sa majmunom. “Kada vidim slike Kigenge ne mogu da prestanem da mislim, iako ne kažem da je to, o karakteristikama orangutana”, rekao je ovaj ministar.
Prije deset godina sam ustvrdio da je situacija u Italiji dostigla neuobičajene granice. Tadašnji gradonačelnik Trevizo-a, grada sa više od 100.000 stanovnika, glavnog grada pokrajine istog imena koji pripada regionu Veneto sjeverne Italije – Giancarlo Gentilini, na skupu sa hiljadama ljudi izjavio je da je da “romska djeca moraju biti eliminisana“. Znači li to da ih ubije?. Ovaj bijedni čovjek pokazuje da je uništio dva logora Roma i hvalio se da u njegovom gradu “nema Roma!”. On se proglasio šerifom Italije, a promovisao je čuveno proklamovanje da bi protiv Roma trebalo da se praktikuje “dvostruka nulta tolerancija”.
Danas smo svjedoci neprijatnog spektakla koji nudi aktuelni ministar unutrašnjih poslova italijanske vlade Matteo Salvini, koji prati stope osobe koja je držala isti odjel u posljednjoj koalicionoj vladi Sjeverne lige Berlusconijeve stranke (Roberto Maroni: 2008-2011). Ovaj rasistički političar, koji je bio predsjednik bogatog regiona Lombarda do marta ove godine, u kojem ga je nasledio još jedan član Sjeverne lige, Attilio Fontana, predložio je da uzme otiske romske djece, kako je to učinjeno u nacističkoj Nemačkoj u godinama prije svjetskog rata. Nismo to dozvolili, a učestvovao sam u Briselu, zajedno sa velikom grupom Roma iz Italije, na demonstracijama ispred povjerenika pravde Evropske komisije da se odreknu ovog strašnog dispozitiva.
Matteo Salvini je opasan rasista
On nikada nije bio zabrinut da sakrije rasizam, čak ga nije ni prikrivao. Nažalost, nisam imao prilike da se lično suočim sa njim kao što sam imao u više navrata protiv rasističkih članova Evropskog parlamenta, jer kada je Salvini izabran u Strazbursko vijeće, više nisam bio član. Međutim, upravo sam vidio snimak snimljen 2009. godine, kada je Salvini bio član Evropskog Parlamenta, gdje se pojavljuje u horskom nastupu sa grupom nacista. Držao je čašu piva dok je pjevao: “Mirno miriše, toliko da čak i psi pobegnu. To je zato što dolaze Napolitanci i ne znaju šta je sapun jer se nikad nisu oprali”. Zamisli, ako to kaže o svojim italijanskim sunarodnicima, šta će reći o onima koji nisu?
Iste godine zatražio je od predsednika Republike „da rezerviše dva automobila u podzemnoj željeznici, u koja građani koji nisu pripadali Evropskoj uniji ne bi mogli ući“. Otrovana ideja koju su naredne godine branili Erminijo Bosoa i Sergije Divine, dva pokrajinska predstavnika Trenta, takođe predstavnici Lige, sa zvanično iznijetim razlogom da “stranci smrde loše”. Ne zaboravimo da su ovi nacisti pripadnici iste stranke kao Umberto Bossi, onaj koji je prijetio da će oružje odvesti na ulice. “Puške su uvek spremne”, rekao je. „Spremni smo. Ako žele sukob, imam trista hiljada ljudi uvijek spremnih”.
Kako žive italijanski Romi
Mislim da znam kako žive italijanski Romi. Bio sam mnogo puta u ovoj divnoj zemlji i imao sam mnogo sastanaka sa liderima i organizacijama koje ih brane. I ja sam sa italijanskim vlastima učestvovao na sastancima na kojima smo pokušali da nađemo načine da se eliminišu predrasude i uključi romska zajednica u italijansko društvo. Nije bilo lako. Nije lako provesti politiku u zemlji za koju je neko rekao da “može raditi savršeno bez ikakve vlade”.
Uvijek sam to govorio, ako bih morao da živim izvan Španije, Italija bi bez oklijevanja bila zemlja u kojoj bih želio da živim. No, ono što moram da priznam je da su problemi sa kojima se suočava romska zajednica širom zemlje mnogo ozbiljniji od onih koje i dalje trpi dio španskog romskog naroda.
Prve vijesti koje pokazuju prisustvo Roma u Italiji su od 1400. godine. Dvadeset pet godina kasnije pojavile su se vijesti i o Romima u Španiji. Možda su došli iz Grčke preko Jadrana. Malo Roma živi u Italiji. Prema najnovijim procenama stanovništvo ima oko 180.000 ljudi, od kojih oko 26.000 živi u kolibama i naseljima koje ministar Salvini želi da zatvori (uništi). To su “Campo sosta” u Rimu i u sjevernoj Italiji, posebno u Milanu i Firenci.
U ovom poslednjem gradu aktivno sam sarađivao sa generalnim tužiocem regiona koji je insistirao na poboljšanju uslova života hiljada Roma koji su stigli u Italiju, prelazeci Jadransko more nakon krvavih ratova u bivšoj Jugoslaviji. Istina je da je između 1960. i 1967. godine postojala velika mobilizacija Roma iz Istočne Evrope.
Procjenjuje se da je to bila masa skoro 300.000 ljudi koji su se preselili, ali to je bilo nakon rušenja bivše Jugoslavije, nakon smrti Maršala Tita, kada je u Italiju ušlo oko 40.000 Roma. Slično je bilo i u Austriji.
Neke studije pokazuju da je 50 odsto romskog stanovništva u zemlji italijanskog porijekla. Ostali su uglavnom iz Rumunije i Bugarske. To su oni kojima je ministar Salvini rekao: “Hejde, dobar život je gotov. Možete pokupiti torbe”. Ali rasistički Salvini pretenduje da ignoriše da većina ovih Roma živi u Italiji već skoro 50 godina i da, prema Karlos Stasollu, predsedniku udruženja koje se brine za ove ljude, “ti Cigani su više talijanski od mnogih naših sugrađana”.
Salvini, koji je, pored toga što je ministar unutrašnjih poslova i potpredsednik Vlade Italije, bio je glavni promotor odbijanja da se u Italiju dozvoli uplovljavanje broda “Aquarius” sa 629 imigranata. I kada je brod stigao u Valensiju, slavio je kako je, konačno, Italija prestala da bude “vratar Evrope”. Zatim, već iz Milana, u vjerskom činu, pokušavajući da bude smješan, rekao je da se nadao da će Španija primiti 66.629 više emigranata.
Sada živimo sa dušom u neizvjesnosti, jer tvrda ruka Salvinija protiv imigracije i protiv Roma može se odraziti u ispunjavanju jedne od prijetnji koje se pojavljuje u njegovom vladinom programu, koji je potpisan sa anti-sistemskim formiranjem Pet zvjezdica: ukloniti djecu od roditelja kada autoritet (misli se na državne socijalne institucije) tako predviđa. Evropska romska udruženja mobilišu (aktiviste i institucije) da se ponudi adekvatan odgovor na ovaj neuobičajeni varvarizam.
(Tekst je napisao Juan de Dios Ramírez-Heredia, pravnik, novinar i potpredsjednik Međunarodne unije Roma/International Romani Union)